Domki profesorskie

Domki profesorskie od początku były związane z mieszczącą się niedaleko kolegiatą pw. Najświętszej Marii Panny. W średniowieczu mieszkali w nich kanonicy kapituły kolegiaty, a po reformacji przeprowadzonej w XVI wieku profesorowie Książęcego Pedagogium Szczecińskiego.

Pierwotnie fasady budynków były zwrócone w stronę kościoła, ponieważ za nimi przebiegał mur miejski. W 1739 roku rozpoczęła się modernizacja obiektów, podczas której frontową elewację utworzono z tyłu budynków.

W budynku przy skrzyżowaniu dzisiejszych ul. Mariackiej i Korsarzy położony był tzw. ekonomat, zaś przy ul. Mariackiej mieściło się tzw. Wielkie Audytorium. W 1831 roku przekształcono dwa budynki przy narożniku ul. Mariackiej, a 1931 roku zlikwidowano jeden z nich.

Zespół budynków przetrwał działania prowadzone podczas drugiej wojny światowej. W latach 1964 – 1969 przeprowadzono gruntowne remonty ocalałych domków. Dziś elewacja obiektu jest odnowiona. W piwnicach części budynków zachowały się gotyckie piwnice pochodzące z XV wieku, w których odnajdziemy sklepienia krzyżowo-żebrowe. Podziemia zostały zaadoptowane na lokal gastronomiczny.

Zespół domków profesorskich przy pl. Żołnierza został wpisany na wojewódzką listę zabytków w czerwcu 1954 roku.