Zamek Mirow

Dwupiętrowy, otynkowany budynek z muru pruskiego z trzypiętrowym ryzalitem środkowym i bocznymi zapożyczył swoją strukturę przestrzenną i projekt od francuskich wzorców i został wyposażony w wystawne wnętrza. Sala bankietowa jest wybitnym przykładem XVIII-wiecznego wystroju dworskich pomieszczeń w Meklemburgii.1761 r. nastąpił koniec stałej rezydencji dworskiej w Mirowie, ponieważ główną rezydencją stało się Neustrelitz. Członkowie rodziny przyjeżdżali do pałacu tylko na uroczystości pogrzebowe. Dziedziczne miejsce pochówku znajduje się w pobliskim kościele Johanniterkirche. Po 1920 roku zamek był wykorzystywany do różnych celów.

Został starannie odrestaurowany w październiku 2005 roku. Wydarzenia i wystawy odbywają się w Kavaliershaus i Remise.
Dawny barokowy ogród został w XIX wieku przekształcony w park angielski. Łukowy most z wazami z wapienia muszlowego prowadzi do romantycznej "Wyspy Miłości" z miejscem spoczynku ostatniego panującego Wielkiego Księcia Meklemburgii-Strelitz.