Teren Starego Miasta

Dzisiejszy obraz Starego Miasta zdecydowanie różni się od układu, który miał miejsce przed II wojną światową. Szczecin przede wszystkim został „odsunięty” od rzeki, nie odbudowano także wielu cennych obiektów. W dużej mierze obecny stan jest zasługą pierwszego polskiego prezydenta miasta, Piotra Zaremby, który był przeciwnikiem odbudowy Starówki. To za jego zarządzania zdecydowano się porzucić plany odbudowy Teatru Miejskiego czy budowę arterii odcinającej zabudowę miejską od bulwarów.

Do dziś pozostał jedynie zarys dawnego rozkładu ulic. W niektórych częściach starego miasta postawiono budynki mieszkalne z tzw. wielkiej płyty. Najwięcej zabytkowych budynków, które wchodzą w skład starówki zachowało się w okolicy placu Orła Białego, ul. Tkackiej, Grodzkiej i Staromłyńskiej.

Dziś osiedle Stare Miasto mieści się pomiędzy ul. Kapitańską, Malczewskiego, Matejki, pl. hołdu Pruskiego, pl. Żołnierza, al. Niepodległości i ul. Dworcową. Na jego terenie – wbrew zaburzenia układu po II wojnie światowej – odnajdziemy wiele ciekawych i ważnych zabytków. m.in. Gmach poczty nr 2, kościół św. Jana Ewangelisty, który jest najstarszym kościołem w Szczecinie, Ratusz Staromiejski na dawnym pl. Siennym, Zamek Książąt Pomorskich, który został odbudowany po 1945 roku, Basztę Panieńską – jedną, która pozostała z licznych baszt i warowni otaczających niegdyś miasto, Bramę Królewską – jedną z dwóch zachowanych bram miejskich, pałac pod Globusem, który jest związany z carycą Katarzyną II i Bazylikę archikatedralną św. Jakuba.

Stare Miasto w Szczecinie zostało wpisane na wojewódzką listę zabytków w listopadzie 1952 roku.